ردیف اول : اوون ریچاردسون (نوبل فیزیک ۱۹۲۸)، چارلز ویلسون (نوبل فیزیک ۱۹۲۷)، چارلز گویه، پل لانگه وین، آلبرت اینشتین (نوبل فیزیک ۱۹۲۱)، هنریک لورنتز (نوبل فیزیک ۱۹۰۲)، ماری کوری (نوبل فیزیک ۱۹۰۳ و نوبل شیمی ۱۹۱۱ )، مکس پلانک (نوبل فیزیک ۱۹۱۸)، اروینگ لنگ مویر (نوبل شیمی ۱۹۳۲)
ردیف دوم : نیلز بوهر (نوبل فیزیک ۱۹۲۲)، مکس بورن (نوبل فیزیک ۱۹۵۴)، لوییس دی بروگلی (نوبل فیزیک ۱۹۲۹)، ارتور کامپتون (نوبل فیزیک ۱۹۲۷)، پل دیراک (نوبل فیزیک ۱۹۳۳)، هنریک کرامرز، ویلیام براگ (نوبل فیزیک ۱۹۱۵)، مارتین نادسن، پیتر دبیه (نوبل شیمی ۱۹۳۶)
ردیف سوم (ایستاده) : لئون بریلوئین، رالف فاولر، ورنر هایزنبرگ (نوبل فیزیک ۱۹۳۲)، ولفگانگ پائولی (نوبل فیزیک ۱۹۴۵)، ژولز امیل ورشافلت، اروین شرودینگر (نوبل فیزیک ۱۹۳۳)، تئوفیل دی داندر، ادوارد هرزن، پل اهرنفست، امیل هنریوت، اگوست پیکارد. 

چگونه مى توان ميزان نبوغ آلبرت اينشتين را اندازه گرفت؟
از بسيارى از جهات اين كار شدنى نيست. اگر به گذشته برگرديم و سده هاى متوالى را پشت سر بگذاريم با دانشمندان برجسته اى همچون جيمز كلرك ماكسول، لودويگ بولتسمان، چارلز داروين، لويى پاستور و آنتوان لاوازيه مواجه مى شويم، اما پيش از يافتن شخصى كه دستاورد هاى علمى اش همانند ايساك نيوتن با اينشتين قابل مقايسه باشد بايد راه درازى پيمود. قبل از نيوتن شايد

تولد :13 ژوئن 1773 سامرست انگليس

فوت : 10 مه 1829 لندن

زندگينامه

او به (( يانگ اعجوبه )) معروف شد. زيرا در 2 سالگي خواندن مي دانست و در هشت سالگي به تنهايي به آموختن رياضي پرداخت و در 9 سالگي

ابو عبدالله محمّد بن موسي خوارزمي

ابو عبدالله محمّد بن موسي خوارزمي (قرون دوم و سوم هجري)  بزرگ‌ترين عالم عصر خود در رياضي، جغرافي، نجوم و تاريخ بوده است. او در بيت‌الحكمه كار مي‌كرد. يكي از مهمترين پيشرفت‌ها با كارهي خوارزمي شروع شد. ين پيشرفت، شروع جبر نام دارد و حركتي انقلابي بود در دور شدن از مفهوم يوناني رياضي كه اساساً هندسي بود.

مهمترين كتاب خوارزمي كتاب حساب ‌الجبر و المقابله است. كلمه‌يAlgebra  از